Er zijn door de jaren heen verschillende type mijnen gelegd . vaak om de vaarwegen vrij te houden van ongewenst bezoek en later ook om zo veel mogelijk schade toe te brengen aan de schepen van het land waarmee men in oorlog was. In Nederland werd het eerste type mijn gebouwd en gelegd in 1907 en dus werd de eerste mijn Type M1907 genoemd. Een contactmijn is een raar ding het pakt gewoon ieder schip welk voorbij komt ongeacht of het de eigenaar van de mijn is of niet.
Contactmijnen
Contactmijnen zijn de oudste mijnen en bestaan uit een bol met explosief welk ontstoken wordt door contactbuizen of voelhoorns genaamd. Deze bol zit op een zadel en heeft een kabel van een bepaalde lengte. Dit geheel staat op een kar en op geleidende rails en wordt vanaf de achterzijde van een mijnenlegger de zee ingeduwd. Vervolgens komt de bol los van het karretje en door de lengte van de kabel wordt bepaald hoever deze onder het wateroppervlakte drijft. Het karretje zelf fungeert hierbij als anker. Hoe dichter de contactmijn bij het oppervlakte drijft hoe kleiner de schepen welk tegen de bol aan varen . Indien er tegen de bol gevaren wordt zal er een buis afbreken waarbij een chemische reactie ontstaat in de bol en deze zal dan exploderen met het gevolg dat het schip een enorm gat in de scheepshuid krijgt en zinkt.
Invloedsmijnen
Invloedsmijnen zijn actieve mijnen en werken op de aanwezigheid van een schip dat voorbijkomt en werden pas actief in de tweede wereldoorlog en zijn vanuit deze periode verder ontwikkeld. Ze zijn nu in staat om het juiste type schip uit een konvooi te kelderen en kunnen tevens op afstand geactiveerd worden. Invloedsmijnen worden in groepen ingedeeld en zo zijn er.
Dit gebeurt op verschillende manieren.
Bij zeemijnen worden mijnenvegers en mijnenjagers gebruikt, gespecialiseerde vaartuigen met diverse verschillende vernietigingsmechanismen aan boord. Mijnenjagers zijn bovendien ook uitgerust met opsporingsappartauur, sonar, om zeemijnen te lokaliseren. Voor het uitschakelen worden soms ook duikers gebruikt vanaf duikvaartuigen. Omdat sommige mijnen magnetisch zijn en dus reageren als er een metalen schip in de buurt komt, worden mijnenvegers tegenwoordig meestal gemaakt van diverse soorten kunststof, vroeger waren ze vaak van hout.
Er worden verschillende soorten veegtuigen gebruikt, aangepast aan het type mijn dat geveegd wordt: er zijn klassieke (drijvende of verankerde) contactmijnen, akoestische, magnetische en drukmijnen. Elk soort vereist een andere veegmethode.
In verband met het voorkomen van magnetische mijnen worden mijnenvegers en mijnenjagers van niet-magnetische materialen gemaakt. Vaak van hout, maar ook aluminium en polyester worden gebruikt.
Voor verschillende typen wateren bestaan oceaan-, kust- en ondiepwatermijnenvegers.
Een mijnenveger is een vaartuig ingericht voor het opruimen (vegen) van zeemijnen.
Een mijnenjager is een vaartuig ingericht voor het opsporen en vernietigen van zeemijnen.
Anders dan bij vegen, waarbij men met diverse soorten veegtuig een gebied mijnenvrij probeert te maken door het 'blind' te vegen, wordt bij de mijnenjacht m.b.v. sonar actief naar mijnen gezocht.
Mijnen worden onschadelijk gemaakt door ze op te blazen m.b.v. een springlading die geplaatst wordt door duikers of door een onderwaterrobot.
Verankerde mijnen worden geveegd met het dóórsnijden van de verankeringskabel. Dat bereikt men door achter de mijnenveger speciaal gevlochten staaldraad te slepen. Deze draden zijn voorzien van snij- en ontploffingsklauwen. Wanneer een verankeringskabel langs het staaldraad schuift en in de klauw wordt gevangen, wordt de kabel doorgesneden of door middel van een explosieve lading doorgekapt. De mijnbol drijft naar de oppervlakte en wordt door de boordwapens lek geschoten en onschadelijk gemaakt.
Voor het vegen van invloedsmijnen moet de mijnenveger ver vóór het schip of ver achter het schip een scheepspassage imiteren. Omdat invloedsmijnen kunnen reageren op verstoringen in het aardmagnetisch veld (magnetische mijnen) zijn de mijnenvegers zoveel mogelijk van de eerder genoemde a-magnetische materialen gebouwd.
Mijnenveger M932 Nieuwpoort |
De magnetische verstoringen aan boord door motoren en ankerspil moeten met een hoge graad van nauwkeurigheid worden gecompenseerd. Magnetisch vegend sleept de mijnenveger een lange drijvende stroomgeleider achter zich aan. Met behulp van sterke generatoren (waaronder een 625 pk sterke veegdiesel) wordt een wisselstroom door deze geleider gevoerd met als resultaat een sterk wisselende magnetische verstoring achter de mijnenveger.
Naast dit veegtuig werd er in nagenoeg alle mijnenveegoperaties ook een akoestisch tuig gebruikt. Dit veegtuig bestaat uit een z.g. hamer die onder water geluidsgolven van een gewenste frequentie uitzendt. De geluidsintensiteit moet vele malen hoger zijn dan die van het scheepsgeluid.
Een mijnenjager is een vaartuig ingericht voor het opsporen en vernietigen van zeemijnen.
Anders dan bij vegen, waarbij men met diverse soorten veegtuig een gebied mijnenvrij probeert te maken door het 'blind' te vegen, wordt bij de mijnenjacht m.b.v. sonar actief naar mijnen gezocht.
Mijnen worden onschadelijk gemaakt door ze op te blazen m.b.v. een springlading die geplaatst wordt door duikers of door een onderwaterrobot.
Speciaal opgeleide duikers maken deel uit bij de opsporing en vernietiging van zeemijnen.
N402 - een opgeviste bom. bron:
|
---|
Interessante website zeemijnen https://www.flickr.com/photos/dirk_bruin_vlieland/albums/72157603286356427